Σήμερα, όπως κάθε χρόνο, σχεδόν όλοι οι πολιτικοί χώροι παρά τα πολλά ή λίγα πράγματα που τους χωρίζουν εξέφρασαν με σεβασμό μηνύματα τιμής προς τους αγωνιστές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Βέβαια και πάλι όπως κάθε χρόνο ο καθένας προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τη σημερινή επέτειο για μικροκομματικούς σκοπούς. Επομένως στα κόμματα όλα λειτουργούσαν όπως κάθε χρόνο.
Και ξαφνικά άρχισε να αναπαράγεται, και πολύ ορθώς να κατακρίνεται από την πλειοψηφία, η ανάρτηση της Έλλης Παπαγγελή, μέλους της ΟΝΝΕΔ και υποψήφιας για περιφερειακή σύμβουλος στην Περιφέρεια Αττικής με το ψηφοδέλτιο του κ. Κουμουτσάκου.
Στην ανάρτηση της αναφέρει:
“Το «Πολυτεχνείο» είναι ο θεμέλιος λίθος της απόλυτης ιδεολογικής ηγεμονίας που άσκησε η αριστερά στην περίοδο της Μεταπολίτευσης. Ιδίως μετά το 1981, όταν ο καταστροφικός παπανδρεϊσμός ανέλαβε τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας, οδηγώντας την στον εκτροχιασμό.
Γύρω από τα γεγονότα του Νοεμβρίου ’73 στήθηκε ένα πλέγμα θρύλων, ρητορικών υπερβολών και ασύστολων ψευδών, που μόνο σκοπό είχε να ξεπλύνει το βαρύ ποινικό μητρώο της κομμουνιστικής αριστεράς και να την νομιμοποιήσει πολιτικά. Με το «Πολυτεχνείο» η αριστερά χάλκευσε το ιδεολόγημα της ηθικής της ανωτερότητας, προβάλλοντας ως πανεθνικό αγώνα κατά της τυραννίας αυτό που στην πραγματικότητα ήταν μια εφηβική εξέγερση. Το ανθολόγιο των ψεμάτων είναι εντυπωσιακό: μας είπαν για την όμορφη Ηλένια που την αναζητούσε με δάκρυα ο καλός της, για να αποδειχθεί ότι ήταν μια φωτογραφία φωτομοντέλου που διαφήμιζε σαμπουάν… Μας είπαν για ομαδικούς τάφους και εκατοντάδες νεκρούς, χωρίς ποτέ τίποτα να αποδειχθεί… Μας είπαν για δολοφονημένους εντός του χώρου του Πολυτεχνείου, όπου όμως κανείς δεν έχασε τη ζωή του.
Στα πέτρινα χρόνια της δεκαετίας του 1980 το Πολυτεχνείο λειτούργησε ως ο απόλυτος καθεστωτικός μύθος νομιμοποίησης του πασοκισμού. Μια στυγνή αριστερή ορθοφροσύνη επιβλήθηκε σε κάθε κύτταρο δημόσιου χώρου και δημόσιου λόγου: στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, τις δημόσιες υπηρεσίες, παντού. Όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τα ψεύδη περί Πολυτεχνείου στιγματιζόταν ως «φασίστας» και «χουντικός», ενώ κινδύνευε να χάσει τη δουλειά του. Μια ιδεολογική τρομοκρατία αριστερής έμπνευσης που επέβαλε έναν ωμό ηθικό μανιχαϊσμό: οι πολίτες χωρίζονταν σε «καλούς» αριστερούς-«προοδευτικούς», και κακούς που μάταια επέμεναν να απαντούν με ορθολογικά επιχειρήματα στον παραληρηματικό αριστερίστικο λόγο που αγνοούσε την πραγματικότητα.
Κάτω από το κάλυμμα του αντιχουντικού και αντιφασιστικού λόγου, ο μύθος του Πολυτεχνείου δεν ήταν παρά προπαγάνδα αριστερών δογμάτων. Μας επέβαλαν να προσκυνάμε νέα τοτέμ και να συμμετέχουμε σε γιορτές μνήμης και πορείες για «δημοκρατία», μόνο για να διαιωνίσουν τη δική τους κυριαρχία. Φτάνει πια. Τέσσερις δεκαετίες αρλούμπας αρκούν.
Φυσικά να τονίσουμε πως κανένα Πολυτεχνείο δεν ”έριξε” τη δικτατορία, αλλά η απώλεια της μισής Κύπρου.
Δεν χρειαζόμαστε νέα Πολυτεχνεία και νέους μάρτυρες, αλλά μια επανάσταση του πιο αυτονόητου πράγματος: «της κοινής λογικής».”
Την ίδια ώρα η κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη ζητούσε την αποσύνδεση του εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και άλλων εθνικών επετείων (μέσα σε αυτές συμπεριέλαβε και την 21η Απριλίου !!!) από μικροκομματικά συμφέροντα και ανέφερε πως συνθήματα όπως το “Χούντα δεν γνωρίσαμε, ούτε δημοκρατία” σημαίνει πως “κάποιοι δεν ξέρουν να εκτιμήσουν τα αγαθά της δημοκρατίας, διότι στη Χούντα δεν μπορούσαμε ούτε να διαδηλώσουμε, ούτε να κάνουμε απεργία, ούτε να κάνουμε καταλήψεις σε πανεπιστημιακές σχολές…”.
Προφανώς και η ζωή σήμερα δεν είναι όπως ήταν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Όμως τα παραδείγματα που έφερε η Σοφία Βούλτεψη είναι μάλλον κάπως άστοχα, ειδικά μετά από τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας.
Και για να μην παρεξηγούμαι, δεν θεωρώ πως η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ είναι δικτατορία, αλλά δεν είναι και αυτό που ονειρεύονταν οι άνθρωποι που πριν 41 χρόνια έκαναν αγώνα κατά της τυραννίας και όχι εφηβική εξέγερση όπως γράφει η Έλλη Παπαγγελή.
Για να γίνει η Ελλάδα αυτό που με το σύνθημα “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία” απαιτούσαν οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου θα πρέπει να μην λειτουργεί η κυβέρνηση με διαδικασίες κατ’επείγοντος, θερινά τμήματα και με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, να μην βρίσκουν οι φοιτητές αστυνομικές δυνάμεις μπροστά από τις σχολές τους, να μην δείχνει ξαφνικά μαύρο η δημόσια τηλεόραση και να μην κλείνει αδικαιολόγητα πιο νωρίς το κοινοβούλιο.
Είναι αλήθεια δεν έχουμε χούντα, αλλά δεν έχουμε και την φιλελεύθερη δημοκρατία που η σημερινή κυβέρνηση θέλει να λέει πως έχουμε…
