Τουρκια: Η αρχη του τελους για τον Ερντογαν;

Πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις, αιματηρές διαδηλώσεις, παντός είδους λογοκρισία, οικονομικά προβλήματα, ρολόγια που δεν άλλαξαν ώρα… Στην γειτονική χώρα μυρίζει μπαρούτι, καθώς οδεύει σε εκλογές μέσα σε κλίμα πρωτοφανούς πόλωσης και διχασμού.

Τον γύρο του κόσμου έκαναν οι εικόνες από τη διπλή βομβιστική επίθεση που σημειώθηκε στις 10 Οκτωβρίου κατά τη διάρκεια μιας ειρηνικής πορείας με αίτημα την παύση των αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ των τουρκικών δυνάμεων και των Κούρδων μαχητών στη νοτιοανατολική Τουρκία. Ο απολογισμός αυτής έφτασε τους 102 νεκρούς. Ο πρωθυπουργός Αχμετ Νταβούντογλου επέρριψε ευθύνες στο ISIS, το αποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος. Ωστόσο, δήλωσε ότι τη δυνατότητα για μια τέτοια επίθεση την διαθέτουν και το εργατικό κόμμα του Κουρδιστάν καθώς και το Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο. Βέβαια οι γνώμες διίστανται.

Οι κηδείες των θυμάτων μετατράπηκαν σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις καθώς πολλοί κατέφθασαν κρατώντας πανό με συνθήματα κατά του Ερντογάν και της ισλαμοσυντηρητικής κυβέρνησης, με μερικά μεταξύ άλλων να είναι: «Γνωρίζουμε τον δολοφόνο», «Ερντογάν δολοφόνε», «Κυβέρνηση παραιτήσου». Μπορεί πράγματι το ISIS να έθεσε στο στόχαστρο τα κουρδικά κινήματα στην Τουρκία, όμως πολλοί είναι ιδιαίτερα καχύποπτοι όσον αφορά τα κενά και τις παραλείψεις των δυνάμεων ασφαλείας, τα ασθενοφόρα που καθυστέρησαν να φτάσουν, το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει τις έρευνες και τις ανακρίσεις και την ενδεχόμενη συμμετοχή κρατικών πρακτόρων στην επίθεση.

Η πολιτική κυριαρχία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τραυματίστηκε στις 7 Ιουνίου όταν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έχασε τη δυνατότητα σχηματισμού μονοκομματικής κυβέρνησης, εξαιτίας της εισόδου του Φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) στην Εθνοσυνέλευση. Η επιτυχία αυτή του HDP έθεσε φραγμούς στις επιδιώξεις του Ερντογάν για εισαγωγή προεδρικού συστήματος στην Τουρκία κάτι που θα εδραίωνε την επικράτηση του και θα πολλαπλασίαζε τις εξουσίες του. Ένα μεγάλο μέρος των Κούρδων απέρριψε την έως τώρα ακολουθούμενη πολιτική και προέταξε την κουρδική του ταυτότητα. Σε περίπτωση που αυτό επαναληφθεί στις πρόωρες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου το κουρδικό πρόβλημα αλλά και ολόκληρη η σύγχρονη Τουρκία θα είναι πλέον ενώπιον ιστορικών δεδομένων, καθώς νέες ισορροπίες θα δημιουργηθούν.

Με την κατάσταση στη Μ. Ανατολή να τρέχει ιλιγγιωδώς και τους πολιτικούς να μη προλαβαίνουν τα γεγονότα, με το προσφυγικό να έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις, και με τα τελεσίγραφα προς τη Λευκωσία για υπογραφή συμφωνίας επίλυσης του Κυπριακού μέχρι το Μάρτιο (αλλιώς διχοτόμηση), τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στο αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών.
Ο Ερντογάν επέδειξε πολλές φορές στο παρελθόν ταχύτατη δυνατότητα προσαρμογής στις εξελίξεις. Θα το καταφέρει άραγε και τώρα;