Διάγουμε πλέον τον 7ο χρόνο στη μνημονιακή εποχή, μετά από την υπογραφή τριών εξαιρετικά επώδυνων δανειακών συμβάσεων με ιδιαίτερα επαχθείς όρους και αρνητικές συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνία της χώρας μας, έναν χρόνο που σημαδεύτηκε βεβαίως από την τριπλή προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, τον Ιανουάριο, τον Ιούλιο και το Σεπτέμβριο του 2015. Κυρίαρχος του παιχνιδιού αναδεικνύεται πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, κερδίζοντας τις εκλογές της 25/01 και 20/09 με άνεση απέναντι σε μία Νέα Δημοκρατία της οποίας η εκλογική δύναμη και αξιοπιστία ελαττώνεται όλο και περισσότερο, με αποκορύφωμα την αδυναμία διεξαγωγής των εσωκομματικών εκλογών στις 22/11/2015. Στα αξιοσημείωτα φυσικά και το γεγονός πως η Χρυσή Αυγή διατηρείται σταθερά στην τρίτη θέση των προτιμήσεων των πολιτών, αποδεικνύοντας πως οι ακράιες φωνές και ο λαϊκισμός ανθούν σε περιόδους οικονομικής και πολιτικής αστάθειας. Ταυτόχρονα, έχουμε και για πρώτη φορά στην ιστορία της Ένωσης Κεντρώων την είσοδο της στη Βουλή, ενός κόμματος που φιλοδοξεί να επωφεληθεί των απωλειών που παρουσιάζουν τα κόμματα που στηρίζουν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας με τρόπο απαρέγκλιτο και χωρίς ταλαντεύσεις. Όσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα,διατήρησαν την κοινοβουλευτική τους δύναμη χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα (ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ, Ποτάμι), συγκροτώντας μία οκτακομματική βουλή. Παρά την ύπαρξη τεράστιων προβλημάτων όπως η δημοσιονομική κρίση και η διόγκωση των προσφυγικών ροών, είναι εμφανής η απουσία ουσιαστικής συνεννόησης σε συνδυασμό με την έλλειψη ουσιαστικού σχεδίου για την επίλυση των ζητημάτων που έχουν ανακύψει, γεγονός που γεννά όλο και περισσότερες ανησυχίες για την πορεία του κράτους το επόμενο διάστημα και για τη στρατηγική της κυβέρνησης.
Επ’ουδενί δεν μπορεί να ξεχάσει κάποιος το δημοψήφισμα της 05/07/2015, όπου οι Έλληνες πολίτες με ποσοστό 62% καταψήφισαν την πρόταση των 3 Θεσμών που συμμετέχουν στο ελληνικό πρόγραμμα (ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή) η οποία είχε κατατεθεί στην ελληνική κυβέρνηση, στην προσπάθεια για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των 2 μερών. Αξίζει να σταθούμε στις συνέπειες από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, οι οποίες ήταν ιδιαίτερα δυσχερείς για την ελληνική οικονομία και για την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Οι ελληνικές τράπεζες ήταν κλειστές για περίπου ένα μήνα, ενώ παράλληλα επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί περιορισμοί για την αποφυγή μαζικής εκροής καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα της χώρας, καθεστώς το οποίο υφίσταται ως σήμερα. Η επιλογή του πρωθυπουργού να προβεί στο δημοψήφισμα απεδείχθη λανθασμένη επιλογή, καθ’ότι απέδειξε ότι δεν ήταν έτοιμος να αναλάβει το πολιτικό κόστος για την υλοπόιηση ενός πολύ σκληρού πακέτου διάσωσης, μεταβιβάζοντας την ευθύνη στους πολίτες της χώρας για να κρίνουν τις τύχες της. Μία εβδομάδα αργότερα, επετεύχθη τελικώς συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και δανειστών, γεγονός που οδήγησε στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου και στην υπερψήφισή του από 222 βουλευτές στις 14/08/2015. Διαπιστώνουμε ότι η αντιμνημονιακή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ είχε αρχίσει να καταρρέει οριστικά, με την τρίτη δανειακή σύμβαση προς τη χώρα μας να γίνεται νόμος του κράτους και να ξεκινήσει σταδιακά να υλοποιείται. Πρέπει να σταθούμε στην αδυναμία του πολιτικού συστήματος να λάβει ουσιαστικές αποφάσεις και να προχωρήσει συντεταγμένα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας, σε συνδυασμό με αλληλοκατηγορίες μεταξύ των κομμάτων εξουσίας για τα ζητήματα που έχουν ανακύψει σε όλα τα πεδία. Παρά τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης και τον αντίκτυπο στη δημόσια ζωή της χώρας μας, ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τα σκήπτρα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, διευρύνοντας τη διαφορά από τη ΝΔ που βρίσκεται σε μεγάλη κρίση και αδυνατεί να επιτελέσει το ρόλο που απορρέει από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η εμπιστοσύνη του κόσμου προς τον Αλέξη Τσίπρα μεταφράζεται στο ποσοστό του 36% τόσο τον Ιανουάριο,όσο και το Σεπτέμβριο, γεγονός που μαρτυρά ότι είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, ιδίως και μετά τη ρήξη της αριστερής πλατφόρμας με την κεντρική ηγεσία (διάσπαση και δημιουργία της ΛΑΕ). Άξιο αναφοράς είναι και το στοιχείο ότι οι ΑΝΕΛ παραμένουν εντός βουλής παρά τις εκτιμήσεις περί του αντιθέτου στις δημοσκοπήσεις, όντας στήριγμα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Η πολιτική αστάθεια ωστόσο εξακολουθεί να διατηρείται λόγω της ευθραυστής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της κυβέρνησης (153 βουλευτές), κάτι που μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες σε περίπτωση πτώσης της κυβέρνησης εξαιτίας αρνητικών ψήφων από βουλευτές στη διαδικασία υπερψήφισης των νομοσχεδίων το προσεχές διάστημα. Ζητήματα όπως το ασφαλιστικό, οι εργασιακές σχέσεις και η φορολόγηση των αγροτών μπορούν να αποβούν μοιραία για τον κυβερνητικό συνασπίσμο βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, καθώς αρκετοί κυβερνητικοί βουλευτές έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους με τα μέτρα που πρόκειται να ψηφιστούν, απειλώντας με καταψήφιση ή εκφράζοντας την πιθανότητα της αποχής από την ψηφοφορία. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξεκινήσει διάλογο με όλες τις πολιτικές δυνάμεις για όλα τα κρίσιμα θέματα της χώρας, όπως η παιδεία, χωρίς όμως να έχουμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα μέχρι στιγμής. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη συναίνεσης μεταξύ των κομμάτων για κοινές λύσεις και στην απουσία πολιτικής βούλησης για την προώθηση των μεγάλων αλλαγών που θα συμβάλλουν στην ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας και στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Επιβάλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ να ρίξει τους τόνους, να ενισχύσει τη διαλλακτικότητά του και να κατανοήσει πως μόνο με ενότητα και ομοψυχία μπορεί η Ελλάδα να μείνει όρθια και να προχωρήσει μπροστά, με εποικοδομητικό διάλογο και ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων με την αντιπολίτευση. Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης οφείλουν να προσέλθουν με ρεαλιστικές προτάσεις, με συγκαταβατικότητα και διάθεση για εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτών λύσεων προς όφελος όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, χωρίς ιδεοληψίες και με προοδευτική κατεύθυνση. Με ισότιμη συμμετοχή των πολιτικών δυνάμεων στον εθνικό διάλογο και σύνεση.
Κλείνοντας, ίσως στην πιο δύσκολη συγκυρία κατά τη διάρκεια της μεταπολιτευτικής ιστορίας του τόπου, είναι πιο αναγκαία από ποτέ η εθνική συνεννόηση ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα για την επίτευξη ενιαίας διαπραγματευτικής φωνής στη διεθνή σκηνή, με σεβασμό βεβαίως στις αντίθετες απόψεις και στις διαφορές που παρατηρούνται ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Σε περιόδους όπως η σημερινή τα άκρα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτύξουν τις επικίνδυνες απόψεις τους, κάτι που πρέπει να προβληματίσει σοβαρότατα τις ηγεσίες των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου και σε κάθε περίπτωση πρέπει να ορθωθεί τείχος ενάντια κυρίως στην ακροδεξιά, με απόλυτη καταδίκη κάθε είδους φαινομένων βίας και ρατσισμού, απ’όπου κι αν προέρχονται. Εν μέσω σοβαρότατων κρίσεων η ομαδικότητα είναι ένας παράγοντας που μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην επίλυση των προβλημάτων που ανακύπτουν, κάτι που ισχύει και στην περίπτωση της Ελλάδας, με αναφορά στα πολιτικά κόμματα. Ας ελπίσουμε σ’ένα πιο καλό και πιο αισιόδοξο μέλλον!
Καλές γιορτές σε όλους με υγεία και ευτυχία!
Ευτυχισμένο το 2016!
