Για την εκπλήρωση μιας ορθής και ουσιαστικής πληροφορίας χρειάζεται αμεροληψία γεγονός το οποίο δεν υφίσταται αρκετές φορές στον Ελληνικό τύπο. Μία είδηση συνήθως παρουσιάζεται διαστρεβλωμένη, παραποιημένη, ιδιαίτερα χρωματισμένη. Ο τίτλος πιθανόν να μην συσχετίζεται άμεσα με το περιεχόμενο της είδησης, ενώ πολιτικοοικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις διαπλάθονται και κοινοποιούνται με βάση τις επιλογές και τις επιθυμίες ορισμένων παραγόντων οι οποίοι εξυπηρετούν συμφέροντα κυρίως οικονομικά ή πολιτικά αδιαφορώντας για την ανταλλαγή απόψεων, της καλλιέργειας και της κριτικής άσκησης που οφείλουν να διαθέτουν τα μέλη μιας οργανωμένης και σύγχρονης κοινωνίας.
Ως επί το πλείστον προωθείται μία τεχνική εντυπωσιασμού,και σκοπιμότητας,που καθιστά τον δέκτη παθητικό χωρίς να το αντιλαμβάνεται,καθώς τοποθετείται η μάζα σ ένα πλέγμα μονοδιάστατο και απόλυτο μακριά από την αντικειμενικότητα και τις αξίες της ελευθεροτυπίας. Αλήθεια με αυτόν τον τρόπο δεν απαξιώνεται το θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα αυτό της ελευθεροτυπίας η οποία εξυψώνει το δημόσιο διάλογο, προωθεί την κριτική ικανότητα του ανθρώπου, την συνεχή αναζήτηση και αφήνει στην άκρη την αδράνεια και την απάθεια;
Είναι γεγονός ότι ο Τύπος αποτελεί την τέταρτη εξουσία και κατέχει τεράστια δύναμη ενώ ασκεί σημαντική επιρροή στον πολίτη ο οποίος ενημερώνεται για όλα τα ζητήματα που αφορούν την κοινωνία μέχρι και την τέχνη από αυτόν. Εξ αιτίας της σημερινής κατάστασης που επικρατεί και κυρίως του άγχους ο πολίτης δεν δύναται να ελέγξει και να επαληθεύσει τις πληροφορίες που λαμβάνει. Για το λόγο αυτό αν οι ειδήσεις και οι πληροφορίες που γνωστοποιεί ο τύπος είναι μονόπλευρες και κατευθυνόμενες ο πολίτης γίνεται απλός θεατής, παθητικός χωρίς κριτική σκέψη, και φορά παρωπίδες.
Θεωρώ ότι η παιδεία αποτελεί το μέσο για να μπορέσει ο άνθρωπος αυτός ο απόλυτος και μονοδιάστατος ξεγελασμένος απ’ τη μεγαλειότητα του ψεύτικου τύπου να βρει την δύναμη και την ορθολογικότητα για να αντιμετωπίσει τις λαθεμένες και ανεπαρκείς παρουσιάσεις που του ”επιβάλλονται”.
