Η εκτελεστική εξουσία στην Ελλάδα δε σταματά να μας εκπλήσσει. Η φορολαγνεία συνεχίζεται από πλευράς του οικονομικού επιτελείου. Και το τελευταίο τέκνο αυτού ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ). Μόνιμος φόρος επί ακινήτων. Η μετεξέλιξη του περίφημου «προσωρινού» χαρατσιού που επιβλήθηκε για δύο έτη.
Θυμίζουμε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί ότι η επιβολή του «χαρατσιού» (Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών) ήταν συνταγματική και νόμιμη. Και αυτό γιατί το ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι πάγιος φόρος (δηλαδή δεν πληρώνεται μόνιμα και σταθερά), αλλά είναι έκτακτος, καθώς επιβλήθηκε για δυο χρόνια. Από την άλλη είχε αποφανθεί επίσης, ότι είναι αντισυνταγματική η νομοθετική ρύθμιση που προέβλεπε ότι η ΔΕΗ θα διακόπτει την παροχή ρεύματος σε περίπτωση που ο καταναλωτής δεν πλήρωνε το ειδικό τέλος ακινήτων που περιλαμβάνεται στο λογαριασμό του ρεύματος. Η ευθύνη και η υποχρέωση για την είσπραξή του περιέρχεται αποκλειστικά στις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. σε περίπτωση μη πληρωμής του τέλους.
Στην πραγματικότητα ο νέος φόρος μονιμοποιεί και επεκτείνει το χαράτσι, δηλαδή ένα φόρο που όπως αναφέρθηκε παραπάνω είχε επιβληθεί έκτακτα για να καλύψει ανάγκες εν καιρώ κρίσης. Έχουμε επιπλέον μονιμοποίηση και του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) με στόχευση κυρίως την μεσαία περιουσία καθώς υπάρχουν κραυγαλέες φοροελαφρύνσεις για την πολύ μεγάλη περιουσία. Για παράδειγμα, στο συμπληρωματικό φόρο που υποχρεούνται να καταβάλλουν όσοι έχουν δικαιώματα πλήρους κυριότητας, ψιλής κυριότητας και επικαρπίας ακίνητης ιδιοκτησίας άνω των 300.000 ευρώ η ανώτερη κλίμακα είναι 1% για άνω του 1.000.000 ευρώ περιουσία, ενώ στον ΦΑΠ του 2013 ήταν 2% για την άνω των 4.200.000 ευρώ περιουσία. Ένα ακόμα απαράδεκτο στοιχείο για μόνιμο φόρο είναι πως δεν υπάρχει αφορολόγητο όριο. Ο φόρος επιβάλλεται σε όλα τα ακίνητα ανεξάρτητα αν είναι κτίσματα (σπίτια, καταστήματα κλπ) ή εδαφικές επιφάνειες (οικόπεδα, χωράφια, βοσκοτόπια κλπ) εντός ή εκτός σχεδίου και επίσης επί σχεδόν όλων των εμπραγμάτων δικαιωμάτων (πλήρης και ψιλή κυριότητα, επικαρπία, οίκηση κλπ). Αφορά επομένως όλους τους ιδιοκτήτες εντός της Ελληνικής Επικράτειας.
Και σαν να μην ήταν αρκετή η υποχρέωση πληρωμής από μέρους των πολιτών ενός ακόμα φόρου που πλέον καλύπτει όλες τις περιουσίες, μικρές και μεγάλες, μόλις έφθασαν ηλεκτρονικά τα εκκαθαριστικά διαπιστώθηκαν πολύ μεγάλα ποσά για ακίνητα σε περιοχές όπου δεν υπήρχαν αντικειμενικές αξίες με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πανικός στους ιδιοκτήτες τους. Αφού επικράτησε ένα αλαλούμ χωρίς να γνωρίζουν τι θα κάνουν τελικά και πως θα πληρώσουν τα παχυλά εκκαθαριστικά η κυβέρνηση εξήγγειλε πως η πρώτη δόση θα καταβληθεί τέλη Σεπτεμβρίου από τέλη Αυγούστου που είχε αρχικά προγραμματισθεί προκειμένου να γίνουν νέοι υπολογισμοί στην έκδοση των εκκαθαριστικών αυτή τη φορά με βάση τις αντικειμενικές αξίες του 2013.
Η ελληνική διοίκηση για άλλη μια φορά εφαρμόζει την τακτική «μπρος-πίσω» χωρίς ένα ολοκληρωμένο και σταθερό φορολογικό σύστημα αλλά με κατασκευές καινοφανείς, όπως το χαράτσι και ο ΕΝΦΙΑ που ρίχνουν δυσανάλογα βάρη στη μικρή ιδιοκτησία ενώ η πολλή μεγάλη χαϊδεύεται με ποσά όχι ανάλογα του εύρους της. Η κοινωνία επιθυμεί τους φόρους όταν αυτοί είναι δίκαιοι. Φόροι, μάλιστα, κατοχής περιουσίας πρέπει να επιβάλλονται μόνο με αφορολόγητο όριο τριών τουλάχιστον ακινήτων αλλά και με ειδικές ελαφρύνσεις αν π.χ. είναι οικόπεδα, μη μισθωμένα κτίσματα ή δεν αποφέρουν κάποιο κέρδος από άλλη πηγή.
