Διανύοντας το 26ο έτος από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στην Γιουγκοσλαβία, τα βαλκάνια βρίσκονται και πάλι αντιμέτωπα με μία κρίση που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την κατάληξή της. Στις αρχές Μαρτίου ο πρόεδρος του Σοσιαλοδημοκρατικού κόμματος Ζοράν Ζαέφ θα συγκέντρωνε τις απαραίτητες υπογραφές βουλευτών με σκοπό να δημιουργήσει κυβέρνηση. Σύμφωνα με το σύνταγμα της γειτονικής χώρας, εφόσον η διαδικασία αυτή προχωρήσει με νόμιμο και διαφανή τρόπο, ο πρόεδρος τη χώρας θα πρέπει να δώσει εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως. Προς έκπληξη όλων στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στη διεθνή κοινότητα ο πρόεδρος της χώρας Γκιόργκι Ιβάνοφ αρνήθηκε να δώσει την εντολή στον Ζαέφ με το πρόσχημα ότι τα αλβανικά κόμματα που συνεργάζονται με το Σοσιαλοδημοκρατικό κόμμα ενδέχεται να προκαλέσουν εντάσεις στην χώρα, προβάλλοντας ακόμη και την άποψη του κινδύνου διάσπασης της FYROM. Τις τελευταίες μέρες οι συγκεντρώσεις στο κέντρο των Σκοπίων ολοένα και αυξάνονται, ενώ οι συστάσεις των Η.Π.Α., της Ρωσίας και της Ε.Ε. φαίνεται να πέφτουν στο κενό. Πολλοί αναλυτές κάνουν λόγο για νέες εκλογές, πράγμα που ενδέχεται να πολώσει ακόμα περισσότερο το κλίμα στην χώρα, μιας και ο διαχωρισμός μεταξύ των πατριωτών και των προδοτών πρόκειται να πέσει στον τραπέζι του νέου προεκλογικού αγώνα.
Αυτή την στιγμή στην FYROM υπάρχουν δύο ανοιχτά μέτωπα: To ένα μέτωπο είναι η πλειονότητα των Σλαβόφωνων πολιτών και το δεύτερο μέτωπο είναι η Αλβανική μειονότητα. Από την μια πλευρά, η ανάμειξη των Αλβανών στα πολιτικά της χώρας πρόκειται να θέσει σε κίνδυνο την σταθερότητα, την ασφάλεια και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Από την άλλη πλευρά, η αλβανική μειονότητα καταγγέλλει για ακόμα μια φορά πως γίνεται προσπάθεια αποκοπής της από την πολιτική σκηνή της χώρας. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε πως το σκηνικό μυρίζει μπαρούτι καθώς οι μνήμες είναι νωπές ακόμα από την εμφυλιακή σύγκρουση μεταξύ του εθνικού στρατού της χώρας και Αλβανών εξτρεμιστών την περίοδο μεταξύ Γενάρη και Αυγούστου του 2001. Δεν είναι μυστικό πως οι σχέσεις των δύο μεγάλων εθνοτήτων της γειτονικής χώρας δεν είναι και οι καλύτερες. Δεν είναι ούτως ή άλλως και λίγα τα περιστατικά όπου Σλάβοι επιτέθηκαν σε Αλβανούς και το αντίθετο. Αν μη τι άλλο βρισκόμαστε μπροστά σε μία επικείμενη κρίση που αν εκραγεί είναι ικανή να αλλάξει ολόκληρο το γεωπολιτικό τοπίο στα Βαλκάνια. Υπάρχει όμως η πιθανότητα να εκδηλωθεί μια τέτοια κρίση ή αυτά είναι λόγια κινδυνολόγων; Η λογική λέει ότι τα χειρότερα θα αποφευχθούν αλλά ακόμα η κρίση δεν πρόκειται να περάσει. Ούτε όμως είναι απίθανο να δημιουργηθεί ένας εμφύλιος πόλεμος. Αναλυτές θεωρούν δυνατές τις πιθανότητες να οδηγηθεί η γειτονική χώρα σε μια εμφύλια σύγκρουση. Πώς όμως αυτό θα επηρεάσει την Ελλάδα και τους γείτονες της;
Ξεκινώντας με την Ελλάδα, θεωρώ πως ο ρόλος της θα είναι κυρίως συμβουλευτικός αλλά και συναινετικός καθώς χρόνια η Ελλάδα παρουσιάζει τον εαυτός της ως πυλώνα σταθερότητας στα Βαλκάνια. Μεγάλο ερωτηματικό είναι το τί θα πράξουν οι Αλβανία και Βουλγαρία καθώς κάθε μια από αυτές αξιώνουν μία από τις δύο εθνότητες της FYROM. Η Σερβία από την άλλη θα έχει επίσης έναν πιο ουδέτερο ρόλο σε αυτή την υπόθεση έχοντας όμως πάντα τα μάτια της στο Κόσοβο, ένα μέρος που επίσης δεν λείπουν οι εντάσεις. Η κατάσταση είναι πολύ έκρυθμη. Το μέλλον της γειτονικής χώρας κρέμεται από μία κλωστή χωρίς υπερβολή. Η διεθνής κοινότητα , μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι απέτυχε να κατευνάζει τα πνεύματα. Η μπάλα πλέον είναι στην μεριά των πολιτικών της FYROM, οι οποίοι κρατάνε τις τύχες δύο λαών στα χέρια τους. Αυτή την στιγμή κρατάνε μια βόμβα στα χέρια τους. Το αν θα σώσουν τα βαλκάνια από μια νέα κρίση ή θα αφήσουν την βόμβα να σκάσει και να προκληθεί χάος για ακόμα μια φορά στην περιοχή είναι κάτι το οποίο και θα δούμε τις επόμενες μέρες ή και ώρες.
