Ο Έλληνας όλο το χρόνο παραπονιέται ότι δεν του δίνουν το λόγο οι κυβερνήσεις, διαδηλώνει και βρίζει. Όμως όταν έρθει η ώρα να πάρει την ευθύνη στα χέρια του και του δοθεί η ευκαιρία να εκφράσει κι εκείνος την άποψή του πάνω στα φλέγοντα θέματα της χώρας, γκρινιάζει και φοβάται.
Μήπως όλα αυτά γίνονται επειδή μας βόλευε που είχαν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης οι πολιτικοί κι εμείς καθόμασταν αναπαυτικά στον καναπέ μας και τους βρίζαμε, ενώ τώρα που η ευθύνη περνάει στα δικά μας χέρια προσπαθούμε να αποποιηθούμε την ευθύνη; Το ερώτημα δεν είναι αν θα φύγουμε από το ευρώ η όχι, όσο και αν θέλουν να το παρουσιάζουν έτσι οι υπόλοιποι. Το δημοψήφισμα είναι η δημοκρατία. Η δημοκρατία της επιλογής του ελληνικού λαού για το μέλλον του. Ήρθε η στιγμή να πάρουμε την ευθύνη στα χέρια μας και να αποφασίσουμε εμείς τι μέλλει γενέσθαι.
Για όσους μιλούν για τρομοκρατία μέσω δημοψηφίσματος, η μόνη τρομοκρατία είναι αυτή των ΜΜΕ από χθες το βράδυ αλλά και τους τελευταίους 5 μήνες, με ξεκάθαρο στόχο τον αποπροσανατολισμό του κόσμου.
Ήρθε η ώρα να ωριμάσουμε σαν πολίτες διότι αν ο Τσίπρας είχε δεχθεί τις προτάσεις, ο Έλληνας θα φώναζε ότι υπέκυψε στους εταίρους. Τώρα, υποστηρίζουν ότι το δημοψήφισμα είναι αποποίηση των ευθυνών. Δεν έχει σημασία ούτε το κόμμα που κυβερνάει ούτε ο πρωθυπουργός για να διαπιστώσει κανείς ότι το δημοψήφισμα είναι ορθή πολιτική κίνηση για να αποφασίσει ο λαός πια, ποια θα είναι η τύχη του.
Όσοι ψηφίσουν ναι, δεν νομίζω πως θα ψηφίσουν για την πρόταση των εταίρων. Δεν νομίζω πως υπάρχει Έλληνας που βλέπει αυτή την πρόταση και την δέχεται, επομένως αυτό που πρέπει να αποφασισθεί είναι το ναι ή όχι στην υποταγή.
Η λαϊκή εντολή τον Γενάρη ήταν η σκληρή διαπραγμάτευση εντός του ευρώ και έτσι θα παραμείνει. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης προφανώς δεν εφαρμόστηκε και δεν νομίζω πως υπήρχαν πολλοί που περίμεναν να εφαρμοσθεί. Το παιχνίδι κάπου χάθηκε στην πορεία αυτών των 5 μηνών αλλά τώρα η επιλογή είναι στα χέρια του ελληνικού λαού και η Κυριακή 5 Ιουλίου είναι μια ιστορική μέρα. Και είναι ιστορική μέρα γιατί, δημοψήφισμα θα μπορούσε να είχε γίνει πολλές φορές αυτά τα 41 χρόνια που έχουν περάσει από την τελευταία φορά, αλλά ποτέ δεν έγινε. Το δημοψήφισμα λοιπόν σημαίνει δημοκρατία όσο και αν την φοβούνται ορισμένοι. Στην χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία ήρθε και πάλι η στιγμή να εφαρμοσθεί.
ΥΓ1: Το άρθρο 1 παράγραφος 3 του Συντάγματος αναφέρει πως όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Επομένως, την Κυριακή ο λαός παίρνει την εξουσία στα χέρια του.
ΥΓ2: Άλλωστε όπως έλεγε και ο Μαχάτμα Γκάντι, ”Αρχικά σε αγνοούν, έπειτα γελούν μαζι σου, μετά σε πολεμούν και στο τέλος κερδίζεις.”
Ήρθε η ώρα που η “Πρώτη φορά Αριστερά” γίνεται “Πρώτη φορά Δημοκρατία”.
