Η συνέντευξη που έδωσε προ ημερών ο πρωθυπουργός στον πρώην πρόεδρο των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, αποτέλεσε θέμα πολλών συζητήσεων, κυρίως σατιρικών προς τον Αλέξη Τσίπρα για την προφορά του και την ελλιπή γλωσσομάθεια του.
Όταν, αρχικά, άκουσα αυτές τις συζητήσεις και είδα αυτή την κριτική θεώρησα πως όπως και στο παρελθόν ο Αλ. Τσίπρας δεν μιλούσε σωστά αγγλικά και η προσπάθεια του να μιλήσει μία γλώσσα που δεν ξέρει καλά, προκάλεσε γέλιο. Έχοντας ακούσει τον Αλ. Τσίπρα να μιλάει αγγλικά και μην έχοντας καμία περιέργια να ακούσω τι είπε στην συγκεκριμένη εκδήλωση δεν παρακολούθησα το βίντεο. Όταν, όμως, τα αστεία για την γλωσσομάθεια του πρωθυπουργού μετεξελίχθηκαν σε δηλώσεις αίσθησης ντροπής για την παρουσία του, υπήρχε πλέον λόγος να το παρακολουθήσω.
Η συνέντευξη διήρκεσε σχεδόν μισή ώρα και ο Τσίπρας κάνοντας σχετικά πολλά γραμματικά λάθη και μιλώντας με ελληνική προφορά απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις εκτός από μία την οποία δεν κατάλαβε λόγω της προφοράς του Κλίντον. Βρήκα την προσπάθεια του να μιλήσει μία γλώσσα που δεν ξέρει κάπως αστεία σε κάποιες στιγμές και αυτά που είπε επιφανειακά, αλλά ντροπή δεν ένοιωσα.
Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατι θα έπρεπε να νοιώσω. Από πότε είναι η γλωσσομάθεια κριτήριο εκλογιμότητας; Οι πρωθυπουργοί δεν είναι managers, να κοιτάμε γνώσεις ξένων γλωσσών και ηλεκτρονικών υπολογιστών. Προσωπικά έχω νοιώσει πολλές φορές ντροπή λόγω πράξεων του πρωθυπουργού, αλλά η συνέντευξη στον Μπιλ Κλίντον δεν ήταν μία από αυτές.
Και για να είμαι ειλικρινής όσο και να διαφωνώ με τις επιλογές αυτού του πρωθυπουργού, καμία πράξη του δεν με έχει κάνει να νοιώσω τόση ντροπή όση νοιώθω κάθε φορά που βλέπω το βίντεο με τον τότε πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη, να “συζητάει” με τον τότε πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου, Τόνι Μπλερ, για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα.
Αν κάποιος νοιώθει ντροπή στο πρώτο βίντεο και όχι στο δεύτερο, πραγματικά δεν ξέρω τι να του πω… Πιθανώς πως μάλλον έχει να κάνει με μία μικρή προκατάληψη απέναντι στον πρώην αριστερό Αλέξη Τσίπρα.
Υ.Γ. Την ίδια εβδομάδα με την συνέντευξη έγινε και η πρώτη επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στις Η.Π.Α. και χρησιμοποιώντας τα ίδια κριτήρια οι καθολικοί θα έπρεπε να νοιώθουν απέραντη ντροπή για τον Πάπα.
