Η χώρα ζει το μαρτύριο της σταγόνας εδώ και κάποιο καιρό δίχως κανείς να συνειδητοποιεί τι πραγματικά συμβαίνει.
Η κυβέρνηση δείχνει εγκλωβισμένη στις ιδεοληψίες της και αυτό δεν βοηθά καθόλου την κατάσταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία συνέντευξη του υπουργού παιδείας η οποία συνοδεύτηκε με τις αιχμηρές δηλώσεις γύρω από την ποντιακή γενοκτονία. Για άλλη μια φορά δεν είδαμε τελικά ποια θα είναι η εξέλιξη μιας σειράς ζητημάτων που βρίσκονται στο προσκήνιο και πρέπει να επιλυθούν.
Όσον αφορά την ιδιωτική εκπαίδευση ακούγαμε συνεχώς επί βδομάδες για κάποια ισοδύναμα μέτρα που θα βρεθούν προκειμένου να μην επιβληθεί ο επιπλέον φόρος αυτός. Ας μην αναρωτηθώ, καλοπροαίρετος γαρ, γιατί η κυβέρνηση το πρότεινε αυτό το μέτρο στους δανειστές μας θεωρώντας πως θα εξοικονομούσε χρήματα από εκεί σώζοντας παράλληλα κάτι άλλο. Ακόμη, και στο και πέντε η κυβέρνηση προσπαθεί να το αντικαταστήσει. Ας ελπίσουμε πως θα βρεθεί μια λύση.
Εκτός από την παιδεία, η νέα κυβέρνηση έχει βρει ως λύση στην οργή των πολιτών την εξαγγελία ισοδυνάμων. Άλλο αλησμόνητο παράδειγμα είναι ο ΦΠΑ στα νησιά που είχαν μέχρι πρότινος χαμηλούς συντελεστές. Η κυβέρνηση σε κάθε τόνο διαβεβαίωνε πως θα βρεθεί ισοδύναμο προκειμένου αυτό να μην γίνει. Ποτέ δεν βρέθηκε και ο φόρος εισπράττεται κανονικά χωρίς κανείς να διαμαρτύρεται για την επιβολή του.
Ανέφερα δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα ώστε να καταδείξω δύο φαινόμενα που χρίζουν ισοδυνάμων δίχως να αποκλείω πως και σε άλλους τομείς πρέπει να επανεξετασθεί η κατάσταση.
Βέβαια, για να περάσουμε και στα πραγματικά ισοδύναμα. Τα μέτρα που θα προταθούν δηλαδή από την κυβέρνηση ώστε κάποια άδικα κομμάτια του μνημονίου να μην εφαρμοσθούν καλύπτοντας όμως το ποσό που έπρεπε να καλυφθεί από το μέτρο που είχε συμφωνηθεί.
Αυτά τα μέτρα πρέπει να μην επηρεάζουν τους περισσότερους Έλληνες πολίτες και να θίγουν αυτούς που δεν θα τους στοιχίσει το ίδιο.
Ένα, λοιπόν, πέρα για πέρα δίκαιο ισοδύναμο μέτρο είναι η αύξηση της τιμής των τσιγάρων. Με αυτό το μέτρο έμμεσα διασφαλίζει κάποιος μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τους πολίτες. Λόγω δε του εθισμού που προκαλεί ο κόσμος δεν θα το κόψει λόγω της αύξησης της τιμής. Εξάλλου και σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη η τιμή ενός πακέτου είναι υψηλότερη από την Ελλάδα.
Ακόμη, η αύξηση στο αλκοόλ και ειδικά στα ποτά πολυτελείας. Οι περισσότεροι Έλληνες δεν θα θιγούν από αυτό το μέτρο. Αντιθέτως, οι επιχειρηματίες θα πρέπει να καταβάλουν περισσότερα χρήματα προς το ελληνικό δημόσιο.
Τέλος, ένα παράδειγμα από την Πορτογαλία. Η λοταρία αποδείξεων στην χώρα μας ίσως φανεί υπέρ του δέοντος καλό μέτρο. Εκτός από το ότι θα ζητούν όλοι τις αποδείξεις τους για να κερδίζουν κάποιο αντίστοιχο δώρο, θα μπορέσει το ελληνικό κράτος να αυξήσει τα έσοδα του διότι όλοι οι επαγγελματίες θα πρέπει να κόβουν αποδείξεις.
Αυτές ήταν μόνο κάποιες απλές ιδέες ώστε να μπορέσει η κυβέρνηση να κάνει δικαιότερη την κατανομή των βαρών. Για να φτάσουμε, όμως, στο σημείο οι έξω να τις δέχονται και να τις εξετάζουν, θα πρέπει η κυβέρνηση να αποδείξει πως δεν χρησιμοποιεί τα ισοδύναμα, όπως τις υποσχέσεις της. Απλά και μόνο για λαϊκισμό.
