Το ημερολόγιο έδειχνε 13 Νοεμβρίου 2015, ο τόπος ήταν το Παρίσι και το γεγονός πολλαπλά τρομοκρατικά χτυπήματα με το Ισλαμικό Κράτος να παίρνει την ευθύνη για τα χτυπήματα αυτά. Η αντίδραση των Δυτικών ήταν άμεση, με τους Ρώσους να στέκονται στο πλευρό τους ξεκινώντας τους βομβαρδισμούς στις πετρελαιοπηγές που ελέγχει το Ισλαμικό Κράτος αλλά και στα σημεία όπου έχουν καταληφθεί από τους πολεμιστές του. Έντεκα ημέρες μετά, οι Τούρκοι καταρρίπτουν ένα ρωσικό βομβαρδιστικό αεροπλάνο, το Sukhoi Su-24M, με τον πιλότο και τον αξιωματικό οπλικών συστημάτων να εκτινάσσονται, με τον δεύτερο να σώζεται και τον πιλότο να πέφτει νεκρός από τα πυρά Τουρκoμάνων.
Τα σενάρια δίνουν και παίρνουν, άλλοι μιλάνε για τεράστιο λάθος της Τουρκίας και πώς θα αντιμετωπίσει την οργή της Ρωσίας ενώ άλλοι κάνουν λόγο για στρατηγική κίνηση που θα απομακρύνει τους Δυτικούς – και μέλη του ΝΑΤΟ – από την Ρωσία, σε μια σχέση που αναθερμάνθηκε λόγω του κοινού εχθρού που δεν είναι άλλος από το Ισλαμικό Κράτος. Πώς, όμως, μπορούσε να αντιδράσει η Ρωσία;
Η λέξη πόλεμος ακούστηκε γλυκιά μόνο στα αυτιά όσων δεν τον έχουν ζήσει, καθώς δεν μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος της τραγικότητας του, αλλά και σε αυτούς που αναπολούν χαμένες πατρίδες χωρίς να γνωρίζουν τι μπορεί να επιφέρει μια τέτοια επιθυμία, μια επιθυμία που δείχνει ξεκάθαρα την προσκόλληση στο παρελθόν και την έλλειψη αντίληψης της πραγματικότητας του σήμερα. Έτσι, αφήνοντας σενάρια ταινιών στην άκρη βλέπουμε την πραγματική αντίδραση των Ρώσων. Αυτά, μέχρι στιγμής, είναι η απαγόρευση τουριστικών πακέτων στους Ρώσους υπηκόους με προορισμό την Τουρκία, η απαγόρευση εισαγωγών τροφίμων από την Τουρκία αλλά και επιβολή κυρώσεων σε τουρκικά φρούτα και λαχανικά. Επιπλέον, η Ρωσία απαγόρευσε την μεταγραφή Τούρκων αθλητών σε ρωσικές ομάδες και κατήργησε το καθεστώς “άνευ βίζας” ταξιδιού από την μια χώρα στην άλλη. Άλλη μια αντίδραση είναι η δημόσια κατηγορία από τους Ρώσους πως η Τουρκία αγοράζει παράνομα πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος. Αξιολογώντας όλα τα μέτρα που πήρε η Ρωσία ως απάντηση στη κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, βλέπουμε πως όλα έχουν σχέση με την οικονομία. Χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του Λαϊκού Κόμματος της Τουρκίας, Osman Budak δήλωσε στη Hurriyet Daily News: «Η Τουρκία κέρδισε περίπου 6 δις δολάρια σε εξαγωγές και 7 δις δολάρια ήταν τα έσοδα του τουρισμού από τη Ρωσία. Υπάρχει επίσης εκτενής σχέση μεταξύ των δύο χωρών στο εμπόριο. Τα έσοδα του εμπορίου της Τουρκίας έχουν μειωθεί από 8,5 δισεκατομμύρια το 2013 σε 6 δισεκατομμύρια το 2014. Η Τουρκία μπορεί να χάσει μέχρι και 20 δισεκατομμύρια δολάρια, το τρία τοις εκατό του ετήσιου ΑΕΠ της, εάν η κρίση κλιμακωθεί με τη Ρωσία.» Η αντίδραση της Ρωσίας είναι ρεαλιστική και ενδεδειγμένη για τη σύγχρονη πραγματικότητα, ένας οικονομικός πόλεμος, η σύγχρονη μορφή του πολέμου. Και γιατί όχι μια πολεμική σύρραξη; Διότι η Τουρκία είναι μέλος της μεγαλύτερης και πιο δυνατής συμμαχίας αυτή τη στιγμή στη διεθνή σκηνή, του ΝΑΤΟ. Μια τέτοια κίνηση από μεριά της Ρωσίας θα ήταν επιπόλαια καθώς υπάρχουν πολλές εστίες που περιμένουν την σπίθα για να αναζωπυρωθούν και ο κόσμος μας δεν αντέχει μια ακόμη παγκόσμιας έκτασης σύγκρουση.
Η Τουρκία δείχνει πως ξέρει πολύ καλά που «πατάει» και τολμά να παίξει και με την φωτιά που σε αυτή την περίπτωση είναι η Ρωσία. Τι και αν η ίδια παραβιάζει τον εναέριο χώρο της Ελλάδας καθημερινά – με την δεύτερη να μένει μόνο σε ανούσιες δηλώσεις και καμία πράξη, πληγώνοντας το κύρος της και δείχνοντας πως πρέπει να λύσει τα εσωτερικά της προβλήματα για να ασχοληθεί μετέπειτα με τα προβλήματα που την ταλανίζουν στην εξωτερική πολιτική – της αρκούσε μια παραβίαση (οι Ρώσοι υποστηρίζουν, βέβαια, πως παραβίαση δεν υπήρξε) στον δικό της εναέριο χώρο για να αντιδράσει έμπρακτα. Και το κόστος, με τα γεγονότα έως και σήμερα, να είναι μόνο στον οικονομικό τομέα, χωρίς όμως να γνωρίζουμε πόσο θα την επηρεάσει αυτό. Ενώ το κέρδος ήταν, πως θύμισε στις μεγάλες δυνάμεις πως η Ρωσία δεν είναι σύμμαχος, ασχέτως του κοινού εχθρού, του Ισλαμικού Κράτους.
Συμπερασματικά, βλέπουμε πως η Τουρκία πέτυχε τον στόχο της έστω και με κάποιες θυσίες, ρίσκαρε στη ρώσικη ρουλέτα και είναι ακόμη ζωντανή. Εν τω μεταξύ, οι βομβαρδισμοί των Δυτικών και των Ρώσων στη Συρία συνεχίζονται με το ενδιαφέρον να μένει αμείωτο. Το τι θα μας ξημερώσει μένει άγνωστο αλλά θα μας βρει εδώ να το αναλύσουμε…
