Για πολλούς η περιφέρεια των Βαλκανίων και κατά συνέπεια πολλά από τα κράτη που την απαρτίζουν χαρακτηρίζονται με μία λέξη ως “ανύπαρκτα”. Ωστόσο η πραγματικότητα διαψεύδει τα λεγόμενα αυτών των ατόμων και μας δίνει πτυχές αυτών των κρατών που ίσως και να μην γνωρίζαμε τόσο καλά εως σήμερα. Στο παρόν άρθρο θα εστιάσουμε τη μελέτη μας στην περίπτωση μίας γειτονικής μας χώρας, της Αλβανίας με σκοπό να εξετάσουμε πρώτον το φαινόμενο των επιχειρήσεων στο εσωτερικό της και δεύτερον να το συγκρίνουμε με τη δική μας πραγματικότητα.
Η Αλβανία είναι μία αναπτυσσόμενη χώρα με απότελεσμα και ο κλάδος των επιχειρήσεων να αποτελείται από πολλά αντικείμενα αλλά και σαν επενδυτικός προορισμός να θεωρείται θετικός από τους υποψήφιους επενδυτές, πολλές φορές μάλιστα δημιουργώντας και ένα κλίμα υψηλού ανταγωνισμού.
Διαβάζοντας κάποιος το άρθρο εύστοχα θα αναροτιώταν, υπάρχει δραστηριοποίηση Ελλήνων πολίτων στα εδάφη της Αλβανίας στο κομμάτι των επιχειρήσεων; Η απάντηση είναι “ΝΑΙ”. Οι Έλληνες επενδυτές είναι από τους πρώτους που βρέθηκαν στην γειτονική μας χώρα καθιστώντας έτσι και μία γέφυρα συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
Για κάποιον που ήθελε να ξεκινήσει από την αρχή ήταν πιο εύκολο να δραστηριοποιηθεί στην Αλβανία παρά στην Ελλάδα. Οι πληθυσμοί που το έκαναν αυτό και το κάνουν ακόμα και σήμερα ήταν κυρίως αυτοί που έμεναν κοντά στα σύνορα και μπορούσαν με ευκολία να περνούν σε μικρό χρονικό διάστημα από τη μία χώρα στην άλλη.
Ένας από τους νόμους που είχε περάσει η Αλβανία και βοήθησε στο σταδιακό άνοιγμα των επιχειρήσεων στην περιοχή ήταν ο νόμος περί ιδιωτικοποιήσεων των εταιρειών. Πιό συγκεκριμένα η κυβέρνηση έδινε την δυνατότητα σε άτομα που δούλευαν σε κρατικά εργοστάσια πρώτοι να αγοράσουν μετοχές εταιρών που ιδιωτικοποιούνται.
Το 2014 προκειμένου να δραστηριοποιηθεί κάποιος στη γείτονα χώρα ήθελε περίπου 15.000 ευρώ ελάχιστο κεφάλαιο σύστασης εταιρείας ενώ με κρατική επιχορήγηση έφτανε τα 80.000 ευρώ. Στην Ελλάδα το κατώτατο όριο μετοχικού κεφαλαίου μιας ανώνυμης εταιρείας ήταν 24.000 ευρώ. Όλες οι επιχειρήσεις στην Αλβανία με ετήσιο κύκλο εργασιών που υπερβαίνει τα 16.500 ευρώ υπόκεινταν σε φόρο εισοδήματος 10%, ενώ ο ΦΠΑ ήταν 20%.
Σήμερα μία επιχείρηση με ετήσιο κύκλο εργασίων κάτω από 36.000 ευρώ δεν πληρώνει κανέναν απολύτως φόρο. Και από αυτό το ποσό εως και το ποσό των 58.200 ευρώ ο φόρος έχει μειωθεί στο 5%. Μέσα από αυτές τις κινήσεις οι κύριοι σκοποί της κυβέρνησης είναι η μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας καθώς και η προσέλκυση νέων επιχειρήσεων με σκοπό τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Κάποιοι από τους βασικούς τομείς δραστηριοποίησης στην περιοχή είναι ο τραπεζικός τομέας, ο τομέας της υγείας , του εμπορίου καθώς και ο κατασκευαστικός τομέας. Μία έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας κατατάσει την Αλβανία στην 85η θέση εκείνων των χωρών που διευκολύνουν τις επενδύσεις και κατά συνέπεια τη δραστηριοποίηση τους στο εσωτερικό της.
Συμπερασματικά βλέπουμε ότι η περίπτωση της Αλβανίας είναι ένα καλό παράδειγμα σχετικά με την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Αξίζει μελέτης κυρίως από Έλληνες πρώτον γιατί είναι μία γειτονική μας χώρα και δεύτερον γιατί αυτή τη στιγμή στην Αλβανία δραστηριοποιείται ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων προεχόμενες από την Ελλάδα. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί ότι όλα όσα περιγράφησαν παραπάνω έχουν να κάνουν με μία χώρα που ακόμα ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αλλά και έχει και ένα νόμισμα πολύ υποτιμημένο σε σχέση με το ευρώ. Ωστόσο η εικόνα που προβάλλει δείχνει μία χώρα που προσπαθεί να εξελιχθεί και μέχρι στιγμής τουλάχιστον στον τομέα των επιχειρήσεων τα καταφέρνει αρκετά καλά.
