Οι εκλογές πλέον ανήκουν στο παρελθόν. Δε γίναμε σοφότεροι από τα αποτελέσματα της κάλπης. Εκ νέου συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., μόνη άνοδος με πραγματικά δεδομένα (αύξηση ψήφων κι όχι απλά ποσοστού, όπου έπαιξε ρόλο η αποχή) το ΠΑΣΟΚ και η Ένωση Κεντρώων. Και τα υπόλοιπα στάσιμα. Αυτά ήταν τα «γεννητούρια» της κάλπης.
Τι έχουμε μπροστά μας τώρα; Την υλοποίηση του 3ου μνημονίου με πακέτο μέτρων δυσβάσταχτο για τον ελληνικό λαό. Κι εδώ τίθεται η ερώτηση: τι έπρεπε να γίνει; Η μονοκρατορία των μνημονίων φαίνεται τόσο απόλυτη, τόσο δεδομένη που, και η πλειοψηφία του κόσμου, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα της κάλπης, έχει συμβιβαστεί με αυτά. Ο απλός ψηφοφόρος ψήφισε με «βαριά καρδιά» άλλα στήριξε την οικονομική πολιτική που εφάρμοζε και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία όμως καλείται να υποστεί μέτρα πολύ χειρότερα από αυτά που του είχε αναγγείλει η ΝΔ στις εκλογές του Γενάρη. Οι παλινωδίες, οι αστοχίες, τα λάθη σε μια δυναμική διαπραγματευτική πολιτική σε φέρνουν 8 μήνες μετά ενώπιον συμφωνίας με χειρότερους όρους από ό,τι είχε πετύχει ο προκάτοχός σου. Όταν το εναλλακτικό σου σχέδιο εξαντλείται στο “θα πειστούν με αυτά που θα τους πούμε” και δεν έχεις ετοιμάσει εναλλακτικό πρόγραμμα με όλες τις πιθανές προοπτικές είναι δεδομένο ότι θα πέσεις στην παγίδα που πήγες ο ίδιος να στήσεις.
Σύντομα όλα αυτά θα βγουν στην επιφάνεια. Οι ενδόμυχες σκέψεις του κόσμου περί εξαπάτησης και φρούδων ελπίδων μπορεί να μην εκφράστηκαν στην κάλπη, μπορεί να φάνηκαν όλα ίδια αλλά είναι σίγουρο ότι στο προσεχές διάστημα που θα αρχίσει η αξιολόγηση και η επιτήρηση τότε δε θα υπάρξει ανοχή αλλά έντονη κριτική. Στην Ελλάδα «πονάμε» όταν καλούμαστε να πληρώσουμε. Η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη, όμως ενωμένοι, χωρίς διολισθήσεις προς ακραίες πολιτικές, θα πρέπει να δούμε το καλύτερο για τη χώρα και για εμάς τους ίδιους. Χρειάζεται συνεχής σκέψη και δράση για να υπάρξουν καλύτερες μέρες.
