Η Μεσογειος των Στεναγμων

Το σκίτσο το οποίο δημοσίευσε η ισπανική εφημερίδα El Mundo απεικονίζει χαρακτηριστικά αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη στο μεταναστευτικό θέμα. Την περασμένη εβδομάδα 900 άνθρωποι έχασαν την ζωή του προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό ήταν και το εφαλτήριο για να ξεκινήσουν συζητήσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για αλλαγή μεταναστευτικής πολιτικής. Ωστόσο, οι πρώτες αποφάσεις που έλαβαν ήταν τουλάχιστον ανεπαρκείς.
Αποφασίστηκε να τριπλασιάσουν τις χρηματοδοτήσεις για έρευνα και διάσωση και να καταπολεμήσουν τους διακινητές. Μέτρα ανεπαρκή τα οποία δεν θα μπορέσουν να εξαλείψουν το τραγικό αυτό φαινόμενο. Με το να προσπαθήσουν να κηρύξουν πόλεμο ενάντια στους διακινητές, περισσότερο θα κηρύξουν πόλεμο ενάντια στους ίδιους τους μετανάστες που επιθυμούν να σώσουν διότι οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι προσπαθούν να έρθουν στην Ευρώπη για να επιβιώσουν από τις κακουχίες στις χώρες τους θα βρουν εναλλακτικές λύσεις πρόσβασης προς την Ευρώπη (ίσως και πιο επικίνδυνες).
Έρευνες δείχνουν ότι φέτος έχουν χάσει την ζωή τους πάνω από 1700 άνθρωποι στην Μεσόγειο προσπαθώντας να φτάσουν στην ήπειρό μας ενώ πέρυσι τον Απρίλιο ο αριθμός αυτός ήταν μόνο 96. Αν ο σημερινός ρυθμός συνεχιστεί υπολογίζεται ότι θα χάσουν την ζωή τους περίπου 30000 μετανάστες μέχρι το τέλος του έτους, αριθμοί που σοκάρουν αν αναλογιστούμε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες αδιαφορούν σθεναρά τα τελευταία χρόνια.
Τα μέτρα που πρέπει να λάβουν πρώτα είναι η επανεξέταση του Δουβλίνου ΙΙ καθώς και το σύστημα ασύλου. Επίσης, πρέπει να αυξηθεί η οικονομική βοήθεια προς τις υποανάπτυκτες χώρες τις Αφρικής έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην χρειάζεται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την ρίζα του και όχι με ελλειπή μέτρα που το μόνο που θα καταφέρουν είναι να παρατείνουν το πρόβλημα. Η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα είναι οι βασικές χώρες προορισμού των μεταναστών για μια καλύτερη ζωή. Ρισκάρουν την ζωή τους για να φτάσουν με παράνομο τρόπο στις χώρες αυτές και έπειτα να προσπαθήσουν να ξεφύγουν σε πιο οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης για μια καλύτερη τύχη. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι μόνο των χωρών της Μεσογείου αλλά ολόκληρης της Ευρώπης και αυτό είναι που οφείλουν να καταλάβουν οι ηγέτες όλων των χωρών.
Όταν μια τράπεζα πεθαίνει η Ευρώπη σπεύδει να την σώσει, τώρα που χιλιάδες ψυχές χάνονται στα νερά τις Μεσογείου η Ευρώπη θα μείνει άπραγη;
Τα μέτρα που θα πρέπει, λοιπόν, να ληφθούν θα πρέπει να είναι δραστικά και να λύσουν το πρόβλημα αυτό που ταλανίζει κυρίως τις χώρες της Μεσογείου, αλλά και συνολικά όλη την Ευρώπη.