Αύριο, Κυριακή 10 Ιανουαρίου, τα μέλη και οι φίλοι της Νέας Δημοκρατίας καλούνται να αναδείξουν το νέο πρόεδρο του κόμματος, επιλέγοντας ανάμεσα στο Βαγγέλη Μεϊμαράκη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτή η διαδικασία της Νέας Δημοκρατίας δε μπορεί να μείνει αδιάφορη για το χώρο της Κεντροαριστεράς και του ριζοσπαστικού Κέντρου.
Αν κοιτάξει κανείς το κοντινό παρελθόν, θα δει μια κρίση πολιτικής ταυτότητας της Νέας Δημοκρατίας από το 2010, όταν ο Αντώνης Σαμαράς ήρθε πρώτος -πολύ πριν από τον Αλέξη Τσίπρα- να πάρει τη σκυτάλη της αντιμνημονιακής ρητορικής. Το δεύτερο μισό του 2014, με εμφανή την επικείμενη απώλεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας αφού ηττήθηκε στις Ευρωεκλογές του Μαΐου, επικεντρώθηκε σε μια παρατεταμένη προεκλογική κούρσα απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας στο περιθώριο το κυβερνητικό έργο σε μια κρίσιμη περίοδο για την ελληνική κοινωνία και οικονομία. Όπως όλα έδειχναν, η Νέα Δημοκρατία υπέστη βαριά ήττα στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015. Από τότε μέχρι και σήμερα, μετρώντας ακόμη δύο εκλογικές ήττες, έχει εισέλθει σε ένα τέλμα, δείχνοντας πλήρη αδιαφορία όσον αφορά τις εξελίξεις στη χώρα σε όλα τα επίπεδα. Βρισκόμενη στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφήνει ανενόχλητη την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εφαρμόζει στο ακέραιο το βαρύτερο εκ των τριών μνημονίων, με ουσιαστική αντιπολίτευση να ασκείται μόνο από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και Το Ποτάμι, τον (αυτο)αποκαλούμενο Προοδευτικό χώρο. Η εσωστρέφεια που τη χαρακτηρίζει καταμαρτυρά ότι για άλλη μια φορά η Νέα Δημοκρατία αντιμετωπίζει μια κρίση πολιτικής ταυτότητας, με τα δύο κύρια ρεύματα να είναι αυτά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το ρεύμα Μεϊμαράκη, το οποίο τυγχάνει της στήριξης της ιερής αγελάδας της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Καραμανλή, είναι η έκφραση της λαϊκής δεξιάς, του κοινωνικού συντηρητισμού και της καταστροφικής διακυβέρνησης του 2004-2009. Οι υποστηρικτές αυτού του ρεύματος είναι στελέχη που πρωταγωνίστησαν στις κυβερνήσεις αυτής της περιόδου, οι κατά κύριο λόγο εκπρόσωποι της διαφθοράς και υπαίτιοι για την εκτίναξη του χρέους της Ελλάδας.
Από την άλλη, η υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει μια εναλλακτική πρόταση για τη Νέα Δημοκρατία. Η εκλογή του, σε θεωρητικό επίπεδο, σημαίνει μετατόπιση του κόμματος στο Κέντρο, ένα χώρο ο οποίος εκπροσωπεί πολλούς πολίτες χωρίς συγκεκριμένη κομματική ταυτότητα, που πολλοί από αυτούς πρόσκεινται και στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη τα τελευταία χρόνια αποτελεί μια εξαίρεση στον κανόνα της Νέας Δημοκρατίας, αφού αποτελεί έναν από τους λιγοστούς του κόμματος που προώθησαν κάποιες μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, ενώ και στο κομμάτι του ιδεολογικού προσανατολισμού όσον αφορά σε κοινωνικά θέματα, ψήφισε θετικά στο νομοσχέδιο για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Όλα τα παραπάνω συγκροτούν ένα πολιτικό status πολύ πιο φιλελεύθερο από αυτό της Νέας Δημοκρατίας: Οικονομικός Φιλελευθερισμός, Κοινωνικός Φιλελευθερισμός. Με αυτό τον τρόπο ο Κυριάκος Μητσοτάκης φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει πολίτες που στις εκλογές του Σεπτέμβρη γύρισαν την πλάτη στη Νέα Δημοκρατία και ψήφισαν Ένωση Κεντρώων, Το Ποτάμι και Δημοκρατική Συμπαράταξη. Πολλά ερωτηματικά μπορούν να δημιουργηθούν αναφορικά με την υποψηφιότητα Μητσοτάκη. Ο συνυποψήφιος στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του κόμματος, Άδωνις Γεωργιάδης, εξέφρασε από την πρώτη στιγμή τη στήριξή του στο δεύτερο γύρο στην υποψηφιότητα Μητσοτάκη, ενώ ίδια στάση φαίνεται να κρατά και το «νούμερο 2» του Απόστολου Τζιτζικώστα, Μάκης Βορίδης, που τάσσεται ανοικτά κατά του Μεϊμαράκη. Γίνεται σαφές ότι άτομα ιδεολογικά αντίθετα στον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης στηρίζουν την υποψηφιότητα Μητσοτάκη. Το γεγονός αυτό αποτελεί τροχοπέδη για τη νέα αρχή στη Νέα Δημοκρατία που προβάλλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού σε θέματα δικαιωμάτων, όπως το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια ή το προσφυγικό ζήτημα, είτε θα δημιουργηθεί ιδεολογικό κενό του κόμματος και διχασμός, είτε ιδεολογική έκπτωση-μετατόπιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Κοινωνικό Συντηρητισμό. Φαινομενικά, λοιπόν, η ενδεχόμενη επικράτηση της υποψηφιότητας Μητσοτάκη στις αυριανές εκλογές, αποτελεί μια ακόμη απειλή για τη σύνθλιψη του Προοδευτικού χώρου από δεξιά (Νέα Δημοκρατία) και αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ).
Ποιός ο ρόλος της Κεντροαριστεράς σε αυτό το κλίμα σύγχυσης και ανακατατάξεων στην πολιτική ζωή της χώρας;
Η Κεντροαριστερά παρακολουθεί κατακερματισμένη τις ραγδαίες εξελίξεις στην πολιτική ζωή της χώρας, μετά από έναν αριθμό αποτυχημένων πρωτοβουλιών για την ανασυγκρότησή της, με τη μόνη αξιόλογη να είναι αυτή των «58», τη μετέπειτα Ελιά.
Αν θέλουν το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, η ΔΗΜΑΡ, το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και όλες οι κινήσεις και ομάδες πολιτών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Κεντροαριστεράς να αποτελέσουν στην πράξη και ουσιαστικά τον Προοδευτικό χώρο στην Ελλάδα, θα πρέπει να συστρατευθούν για αυτό που ήδη το κάθε ένα από αυτά τα κόμματα υποστηρίζουν. Με προϋπόθεση την ύπαρξη πολιτικής σταθερότητας, η βασική κατεύθυνση θα πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία ενός εθνικού σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση, με πολιτικές τέτοιες που θα δημιουργούν ασφαλές οικονομικό και επενδυτικό περιβάλλον για την τόνωση της ελληνικής οικονομίας. Παράλληλα, θα πρέπει να λάβουν χώρα προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για την εξυγίανση του δημοσίου τομέα της χώρας, τη μείωση των φορολογικών βαρών των χαμηλών και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων και την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Ούτε η κοινωνία, ούτε η οικονομία μπορούν να αντέξουν άλλα πειράματα. Πρέπει να υπάρξει ένας Προοδευτικός χώρος που θα απαιτεί ενιαία πολιτική για τα επόμενα χρόνια, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των χωρών του εξωτερικού στη χώρα μας, για να μπορέσει να διεκδικήσει ελαφρύνσεις όσον αφορά τη συμφωνία που δήθεν διαπραγματεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το χρέος. Είναι πλέον αναγκαίο να υπάρξει μια τρίτη φωνή που θα φέρει την πολιτική σταθερότητα και στην κατεύθυνση των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων να προτάξει αναπτυξιακές πολιτικές.
1 σχόλιο
ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗ ΦΑΙΑ ΟΥΣΙΑ.ΗΜΑΡΤΟΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΥΘΕΣΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΑΚΟΜΗ.ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ,ΟΥΤΕ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.ΕΙΝΑΙ ΘΡΑΣΣΟΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΔΟΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ.ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΧΡΗΣΙΜΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΕΠ’ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΟΞΟ ΚΟΥΦΑΡΙ ΤΗΣ..ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ.ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΤΕ,ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ…